miércoles, 23 de diciembre de 2009
domingo, 20 de diciembre de 2009
Pola Grova… perdido.
Este domingo, animados xa polas festas navideñas, o Club Ciclista Bicinenazas colleu rumbo ó monte da Grova, partindo por Gondomar e por Pinzás. Desde o monte, á altura do Corteliño, baixamos ó Facho e logo pasamos polo Outeiro do Home (xa somos vellos amigos este outeiro e mais nós). Xa desde alí pasamos a Baredo, Baiona e de regreso.
Tanto as vistas como o día estiveron impresionantes. Agora, sí: pasounos case de todo. Un perdeuse, outro pinchou, outro atrancou a cadea… Que todos os males sexan como estes!!!
Ver máis fotos aquí.
sábado, 19 de diciembre de 2009
O NOËL CHEGA EN BICICLETA
Efectivamente, o Pai Noël chegou en Bicicleta. Bueno, ven en bicicleta. Chegar non chegou, aínda. Pero disque os renos foron víctimas dun ERE e tivo que apretar o seu inxenio para solucionar o problema do reparto de agasallos. Non hai queixa; está en plena forma e, ó millor, aínda é máis rápido en bicicleta que en reno (pobres renos!). Andaba polo monte Alba e detívose a tomar un pouco de cava e turrón cuns ciclistas que atopou no monte (Que farían alí, un sábado á maña, cun día soleado…?).
Hai que ver a ledicia dos ciclistas! Será polo cava? O caso é que, segundo contan informadores de confianza, xa quedaron para verse tódolos anos. Pode ser que cambien de sitio. Haberá que adaptarse ós itinerarios que o gordo do norte traia planificados.
Así que xa sabedes. Tratádeo ben, se queredes ter bós regalos. FELICES FESTAS A TODOS E TODAS!!
Ver máis fotos aquí.
jueves, 3 de diciembre de 2009
Córdoba
A Córdoba chégase desde Málaga no AVE en 50 minutos. Non che da tempo a ler a prensa, e menos a ver a película que poñen, penso que para os que continúan para Madrid. Dice a guía que “Córdoba leva séculos namorando ó mundo enteiro só coa Mezquita, a xudería, os lenzos de Julio Romero de Torres, as esculturas romanas do Museo Arqueolóxico, os patios floridos, as tabernas onde corren ríos dourados de Montilla, as mañás fragantes nos xardíns alcazareños…”. Pero Córdoba é moito máis que iso. Basta dar un paseo por eses lugares que sinala a guía e polos seus alrededores e descubriremos rincóns (a praza e o calexón do Pañuelo, por exemplo) que nos obrigarán a deternos, mirar, admirar e imaxinar a dor que sentiron os Califas cando tiveron que deixar esta cidade. Recomendo Taberna Góngora na rúa Conde de Torres Cabrera, 4. Un bó montilla e pescaíto frito, brerenxenas… e infinidad de tapas que nos farán disfrutar dun ambiente puramente cordobés. Pedide, se teñen, cogollos á cordobesa.
miércoles, 2 de diciembre de 2009
Un día en Marbella
É reconfortante encontrarte con antigos amigos que seguen sendo “amigos actuais”. Ensináronnos Marbella. A das grandes e luxosas mansións. Innacesibles nas colinas de Marbella. Logo, o máis fermoso, pasear polo casco vello de Marbella. É delicioso ver as rúas típicas andaluzas dun pobo marítimo. O sol bañou os nosos corpos, así como a cervexa fresquiña e as tapas tomadas na terraza dunha plazoleta encantadora. A comida na terraza dun chiringuito. Ó sol. Mirando o mar. Conversa agradable coas nosas amigas. Un día delicioso.
martes, 1 de diciembre de 2009
Decubrindo Málaga
Málaga é unha cidade que goza de moitas vantaxes: o clima, a xente, o amigable dos paseos pola vila… exquisitos lugares de tapeo… Calle Larios, Catedral, Alcazaba, Museo Picasso, Praza da Merced, Praza da Constitución, Pasaje Chinitas, Parque, a Malagueta, Xardín Botánico-histórico “La Concepción”… Tomar uns viños de Málaga nunha taberna á beira da Alameda (recomendo a Bodega Antigua Casa de Guardia en la Alameda Principal, número 18), ir de tapeo polas rúas da parte vella (imprescindible Taberna El Pimpi, na rúa Granada) e, sobre todo, pasear amodiño, disfrutando de cada rincón. Respirando fondo no parque e mirando ó lonxe, o mar Mediterráneo, por onde as ondas se alonxan cara África. Málaga é para disfrutala, para deixala como punto de encontro en máis dunha ocasión.
lunes, 30 de noviembre de 2009
Serranía de Ronda
Hai que ver a beleza que nos deparan estes lugares! Iniciamos a subida pola Serra Bermeja chegando ó pobo de Casares. O pobo consiste nunha morea de casiñas brancas pegadas á montaña. As rúas dannos a impresión de estar en Argel ou algo similar. Impolutas, brancas e cheas frores. Despois de pasar uns miradores impresionantes desde os que se divisa o Peñón de Xibraltar e, mesmo, África. Logo de pasar por distintos pobos (Algatocín, Benadalid, Atajate, Jimera de Líbar e Benaján) e unhas inconmensurables atalayas con vistas de gran beleza, chegamos a Ronda. Fermosísima vila separada por un “tajo” dos mais fotografiados que eu coñezo. Un parque, praza de toros, varios museos e ruas estreitas e pequenas na parte máis medieval configuran esta vila que preside, con moito honor, a comarca. Quedounos por ver a Cova da Pileta, que creo que pega a pena, pero noutra ocasión…
domingo, 22 de noviembre de 2009
IV MARCHA BTT DE NIGRÁN
Hoxe foi un día de BTT. A ruta “durilla”, pero disfrutamos un montón: co bulleiro, os “regatos” e os sendeiros en medio de bosques de piñeiros e discurrindo á beira de ríos. Ó chegar ó final había que collernos con pinzas. As lavadoras están a 100. Éramos ó redor de 450 persoas “bicicleteando” polo monte. O monte é grande, pero case, case non cabíamos todos.
Información da ruta: AQUÍ.
Tendes fotos nestes enlaces:
Album Club Bicinenazas e tamén Album Racso e moitas, moitas, no Album de Santiago Oitavén
viernes, 13 de noviembre de 2009
SAÍDA NOCTURNA
No foro activo de MTB Chichifu Bike atopei este vídeo… Atrevidos son, pero que envidia…
domingo, 8 de noviembre de 2009
A RUTA DO MAGOSTO EN OURENSE
Onte fixemos unha “quedada” 32 amantes da MTB en Ourense. Procedíamos de Vigo, Burela, Carballiño e Ourense. O día, aínda que ameazaba choiva, respetounos toda a xornada e foi excelente. A ruta e a paisaxe por esta ruta son impresionantes, pero o que mellor, a compañía de que disfrutabamos. Tanto é así que xa estamos coa mente pensando na seguinte. Pois a cousa non acabou así, pois despois da ruta fomos a repoñer forzas e desfacernos do bulleiro, imitando ós romanos, nas termas de Outariz. Non dabamos probado tódalos estanques, os chorros… auga quente, auga fría, caldarium…. se non fora porque nos mordía a fame, seguiríamos indefinadamente alí. Pero esperábanos unha boa comida (pulpo, empanada, churrasco, postre e castañas) regada con un excelente mencía en uns exquisitos chupitos en Casa Rial. Deixounos bó gusto Ourense… e sobre todo os amigos.
Podedes atopar máis información e fotos aquí.
lunes, 2 de noviembre de 2009
PRÍNCIPE DE LOS IMANES
Este é o meu irmán maior: PRÍNCIPE DE LOS IMANES. REY DEL NITRÓGENO LÍQUIDO. Desde ben pequeno andivo metido no mundo dos experimentos, desde os xoguetes que destripaba ata querer construír un avión. Avión que simbólicamente construíu e no que voa polo mundo da ciencia sen parar. Agora anda doído, e con razón, pola sinrazón dos que non tiveron nin terán nunca “avións” para deslizarse polo mundo da sabiduría. O meu irmán foi sempre e é un sabio, pero. como todos os sabios, non o parece. Disimúlao e pasa desapercibido. Para algúns, claro. Para outros non. Aquí vos deixo un enlace da VOZ DE GALICIA no que lle fan unha entrevista. Lede con atención. Escoitade. Ánimo Gerardo.
domingo, 25 de octubre de 2009
POLO OUTRO LADO DA RÍA
O domingo, 25 de outubro, 6 “esforzados” ciclistas, auga, suor e pedal, polo outro lado da ría de Vigo fomos a descubrir paisaxes marabillosos, como a subida a Monte Faro, monte Xaxán e o decurso do río Fraga. Para iso partimos de Moaña e sen parar de subir chegamos ó piricouto do Morrazo desde o que se apreciaban unhas vistas impresionantes. O tempo respetou a xornada. Iso sí, os camiños máis que camiños eran regatos que baixaban con presa de chegar ó río Fraga, e logo ó mar. Podedes apreciar a beleza dos paisaxes e a dureza dos camiños se pulsades aquí.
sábado, 17 de octubre de 2009
SAÍDA POLAS TERRAS DO RIBEIRO
lunes, 12 de octubre de 2009
ALBACETE
Esa descoñecida. A verdade, que si non é por ter alí “familia”, ó mellor, nin iríamos. Pero sacámoslle o seu encanto. A praza do concello, o barrio vello peatonal. E o tapeo. Non está mal CIBELES. David e Almudena uns auténticos guías de Albacete.
Antes pasamos por Chinchilla onde comemos e visitamos a vila. Pequena pero moi aproveitada.
viernes, 9 de octubre de 2009
Benicassim
Benicassim sempre será un lugar apacible onde estar cos amigos (xa familia) e sempre hai novidades. O tempo axudou. Praia, navegar, pasear en bici, cine, pasear… O único é que o tempo pasa voando e hai que voltar a casa.
Visitamos “Marina horror” en Oropesa. Que mágoa! o entorno é paradisíaco, pero quedou xa ‘derramado’, creo, que para sempre.
lunes, 5 de octubre de 2009
ELX: QUE GRAN VILA!
Para os que non coñeciamos Elx, foi toda unha sorpresa. As hortas con palmeiras, as ruinas onde se atopou a Dama, as rúas magníficas para dar paseos… E o que nos queda por ver: El misteri. Pero é unha delicia achegarse a esta preciosa vila e pasear en boa compañía. E Argimiro e Juana Mari sono. Murcia gustoume moito, sorprendeume. Non así Alicante. Esperaba outra cousa. Agora sí: os arroces son únicos. Iso é verdade.
domingo, 4 de octubre de 2009
EL PARDO
martes, 29 de septiembre de 2009
Se Nigrán non vai a Burela, Burela ven a Nigrán
O día 26, sábado, uns amigos de Burela acercáronse a Nigrán para facer unha ruta connosco. Quen dixo que a bicicleta era un deporte individual, que non crea amigos? Pois equivocouse, como aquela pomba de Alberti. Precisamente, gracias á bicicleta fixemos uns bós amigos da Mariña luguesa.
Aquí vos deixo un link para que obsevedes e vexades.
lunes, 21 de septiembre de 2009
A VOLTA
E non me refiro á volta ciclista, que podería ser, senón á volta da viaxe. Bueno, outra vez “chez nous”. A verdade é que foi unha semana intensa: Bruselas, Gante, Amsterdam, Brujas, Amberes, Lovaina… Xa veremos como nos repoñemos…
Queda un bó sabor de boca de coñecer rincóns e cousas que sempre son novas. Ademáis da cerveza, das carnes e dos moules-frites , “bien sûr…”
sábado, 19 de septiembre de 2009
AMBERES-ANTWERPEN
viernes, 18 de septiembre de 2009
BRUJAS-BRUGGE
Brujas, a cidade encantada (ou con encanto?). Pega a pena "perderse en Brujas", callexear, ir polos canais, sentarse a ver pasar a xente. Como non: admirar a Gran-Place... Eso sí, convivir con infinidade de turistas. O mellor aínda te atopas con alguén coñecido. Recomendo comer en Gruuthusehof, en Mariastraat 36. A parte de comer un menú con dous,platos, postre e café por uns 20 euros (cerveza boa incluída) o persoal e moi amable.